Сайт создан на платформе Nethouse. Хотите такой же?
Владельцу сайта

Հայերեն

Հայոց Լեզու

 22.05.2018


Մաիսյան հավաք

Այս մայիս ամսվա մեջ ես չեմ գնացել ոչմի ճամբար, բայց դաս էր շատեմ արել: Շատ եմ պարապել երաժշտության գծով և ընդհանուր: Դպրոցը այս մայիսին ինձ շատ բաներ սովորեցրեց, օրինակ՝, ֆիզիկայից, քիմիայից և ես վերջապես սկսել էմ պարել հայկական ժողովրդական պար:


21.05.2018

Քահանա Մարինիոնը  բարձրահասակ և նիհար մարդ էր.Նա հոգևորական էր,և խուսափում էր կանանցից.Նա կարծում էր,որ կանայք են մեղավոր նախադարում տեղի ունեցած  սխալի պատճառով.Նրա համար անքննելի էին Աստծո գործերը.Նա նման չէր մյուս քահանաներին.Նա ուներ Ժաննա անունով մի քրոջ աղջիկ;Աղջկա խնամակալությամբ քահանան էր զբաղվում.Նա աղջկան շատ էր սիրում և ցանկանում դաստիարակել իր ձևով.Նրան  լուրջ խրատնել տալու ժամանակ աղջիկը  սկսում էր ծիծաղել.Աղջիկը կենսուրախ ու զվարթ էր.Երբ քեռին բարկանում էր նրա վրա նա գալիս  համբուրում ու գրկում էր:Մի անգամ ժամհարը  քահանային ասաց,որ  աղջիկը ամեն երեկո՝ժամը 10-ին դուրս է գալիս և կեսգիշերին վերադառնում տուն:Քահանան չղանյացած մտածում էր.Եկավ գիշերը և քահանան ձեռնափայտը ձեռքին,ատամները ճռճռացնելով դուրս է գալիս տնից.Դուրս գալուց կագնեց և նայեց լուսնին.Տեսարանը շատ գեղեցիկ էր և նա զմայլվում էր բնությամբ.Նա մտածում էր,որ մարդիկ քնած էին ու ողջ աշխարհը քնած է ում համար է այս ամեն ինչը.Մեկել գետի մոտից տեսավ մի ստվեր՝ տղայի և աղջկա;Կարծես նրանք ավելի գեղեցկացնեին այս ամենը;Քահանան մտածեց,որ Աստծո կամքն է  և  իրավունք չունի սիրո տաճարում մնալու;Քահանան շփոթված հեռացավ այնտեղից.


 26.05.2018

Կախարդական սինֆոնիա


Մի բալիկ կար, որ անընդհատ լացում էր: Նա շատ ներվայն եր: Նրա ազգանունն էր Բետհովեն:

Նրա հայրը նայում եր Մոցարտին և երազում էր, որ նրա երեխան նվագի Մոցարտից լավ: Նրա հայրը փակի տակ էր պահում երեխային  և ստիպում էր, որ առավոտից մինչև երեկո նվագի: Մի անգամ նրա հայրը խմած եր տուն եկել և ստիպեց որ ամբողջ գիշեր նվագի:

Անցավ տարիներ, նա համերգների էր մասնակցում, իսկ մի օր ել նա և նրա ծնողները հանդիպեցին Մոցարտին: Մոցարտը զրուցեց Բետհովենի հետ և ասաց, որ նրան լավ ապագա է սպասվում: Բետհովենի լսողությունը 17 տարեկանից քիչ քիչ վատանում  էր: Երբ նրա ականջները  լրիվ խլացան,

նա պետք է մասնակցեր մի կարևոր համերգին: Նա կանգնած էր ժողովրդի դեմ և մարդիկ տեսնելիս նրան մտածում էին որ նա օգնական է, բայց նա բարձրացավ բեմ և նվագեց մի գղեցիկ երաժշտություն: Երբ որ նա վերջացրեց նվագելը, վախենում էր նայել մարդկանց, բայց որ աչքերը բարձրացրեց և տեսավ որ մարդիկ ծափ են տալիս, հուզվեց: Դրանից հետո Բետհովենը մասնակցում էր տարբեր համերգների և նվագում իր հորինած  սիրուն հաճելի գործերը: Նա համարվում է ամենալավագույն կոմպոզիտորներից մեկը:


 Չարենց


Ծնվել է մարտի 1897թ. Ռուսաստանում,

մահացել է 1937թ. Երևանում: Մինչև հիմա նա կա մեր սրտերում:Հիմա 2018թ.ն է բայց նրան ճանաչում են  բոլորը:Նրա իսկական անունն և ազգանունն է Եղիշե Աբգարովիչ:


10.05.2018

Այնտեղ`աչքերդ երբ բացես

Հայ տղան մի անգամ արաբական շուկայում տեսնում է և սիրահարվում մի արաբ աղջկա։Աղջկան տեսնում և կորցնում ամբոխի մեջ,բայց հետո գտնում է։Պատմությունը շատ մեծ մտածելու տեղիք է տալիս։Սերը չի հարցնում ազգությունը,կրոնը,սովորությունները։ Իմ կարծիքով կապ չունի կրոնը կամ ազգությունը,եթե մարդիկ սիրում են միմյանց,ապա կարող ենք երջանիկ լինել։Պատմվածքում նաև պատմում էր նրանց հարաբերությունների մասին։Աղջիկը և տղան սիրում էին իրար,բայց նրանց կապը բերեց երկուսի կործանմանը։Աղջկա եղբայրները սպանեցին տղային։Պատմությունը մի տեսակ ինձ համար տխուր էր։Մինչև վերջին տողը կարդացել եմ հետաքրքրությամբ ու նոր սպասումներ։



16.02.2018

Ազգային երգը

   (Ուսումնական փետրվարի)

Աշնան մի առավոտ եր:2 ընկեր Գնում ենք գյուղ:մեր դիմաց մասիս սարն էր:աշնանային պայծառ սիրուն տեսարան էր:հասանք գյուղ և տեսանք մի Դպրոց:Գնացինք այդ դպրոցը և տեսանք  ուսուցչին: Այդ դպրոցը կիսված եր 2 մասի մի մասը երգում եր իսկ մյուս մասը կարդում եր հայրենացված Դավիթ բեկի գիրքը: Մենք հարցրեցինք ուսուսչույին`, նրանք գիտեն երգել?,նա պատասխանեց

-Ես նրանց չեմ սովորացնում երգ ել,

բայց նրանք: Մենք ասացինք վոր Երեխաները երգեն:Փոքրերը վախենում էին մեծերը ամանչում, բայց նրանք երգեցին:Նրանք շատ լավ էին երգում, ուսուցիչը վատ էր նրան զգում վոր չեր սովորեցնում նրանց երգել: Ուսուցիչը վերցրեց քանոնը բարձրացրեց և մենք բոլորով երգեցինք`, ան բն գին Եվ այլն:իմ ընկերս ինձ ասաց` քանի հայը ապրի հայը չի մեռնի, իսկ ես ասացի քանի հայկական այբուբենը կա հայը չի մեռնի:Նա ասաց`

-Համաձայն եմ:


ՏԻԳՐԱՆ ՉՈՒԽԱՃԵԱՆ


Կոմպոզիտոր, դիրիժոր, մանկավարժ, հասարակական գործիչ Տիգրան Չուխաճյանը հայկական օպերային արվեստի հիմնադիրն է: 
Նրա ստեղծագործությունը նպաստել է ազգային և արևելյան արվեստների զարգացմանը: Չուխաճյանին անվանել են Հայկական Վերդի:Տիգրան Չուխաճյանը դեռևս վաղ տարիքում աչքի է ընկել երաժշտական ունակությամբ, որի ձևավորմանը նպաստել է կոմպոզիտոր Գաբրիել Երանյանը: Աշակերտել է պոլսաբնակ իտալացի մանկավարժ Մանձոնիին (դաշնամուր, տեսություն): Ստեղծագործել է 16 տարեկանից:Չուխաճյանը և Երանյանը մի խումբ հայ երիտասարդների հետ 1861 թ-ին Կոստանդնուպոլսում հիմնադրել են «Քնար հայկական» երաժշտական ընկերությունը, որը նպաստել է ազգային-հայրենասիրական երգերի տարածմանը և հայկական ազգային օպերայի ստեղծմանը: Չուխաճյանն ստեղծագործական կապեր է հաստատել հայկական թատերական աշխարհի հետ: «Արևելյան թատրոնի» բեմադրությունների համար գրել է հայրենասիրական երգեր, եղել Խասգյուղի (թաղամաս՝ Կոստանդնուպոլսում) թատրոնի երաժշտական ղեկավարը: 1861–64 թթ-ին Միլանում ուսումնասիրել է կոմպոզիտորական արվեստի գաղտնիքները, հաղորդակցվել է արևմտաեվրոպական երաժշտությանը, մասնավորապես՝ Ջուզեպպե Վերդիի օպերային արվեստին: Վերադառնալով Կոստանդնուպոլիս՝ զբաղվել է մանկավարժությամբ, ղեկավարել սիմֆոնիկ համերգներ, երաժշտություն է գրել Պետրոս Դուրյանի «Վարդ և Շուշան», Տիգրան Գալեմճյանի «Արա Գեղեցիկ կամ Սեր և հայրենիք», Թովմաս Թերզյանի «Սանդուխտ», Սրապիոն Թղլյանի «Մեծն Տրդատ» պիեսների ներկայացումների համար: Այս շրջանում ուշագրավ են նրա ազատասիրական երգերը և երաժշտությունը՝ գրված Ռոմանոս Սետեֆճյանի «Վարդան Մամիկոնյան, փրկիչ հայրենյաց» (1867 թ.) դրամայի համար (նվիրված էր Միքայել Նալբանդյանի մահվան տարելիցին), որի կատարումը վերածվել է քաղաքական ցույցի: 1868 թ-ին Չուխաճյանն ավարտել է իր ամենանշանավոր ստեղծագործությունը՝ «Արշակ Բ» պատմառոմանտիկական օպերան՝ սկզբնավորելով հայկական օպերային արվեստը: Օպերայի գրական-երաժշտական ողջ հյուսվածքը պայմանավորված է ժամանակի հայ իրականությամբ և արձագանքում էր ազգային իղձերին ու նպատակներին: Կոմպոզիտորի կենդանության օրոք օպերան չի բեմադրվել (քաղաքական պատճառներով). համերգային կատարմամբ հնչել են միայն նախերգանքը և առանձին հատվածներ, որը նպաստել է Չուխաճյանի ազգային-հերոսական խմբերգերի տարածմանը, ոգեշնչել հայ երիտասարդությանը: Օպերան առաջին անգամ բեմադրվել է 1945 թ-ին, Երևանի օպերայի և բալետի թատրոնում: 1870-ական թվականներին Չուխաճյանն ստիպված փոխել է իր ստեղծագործության ուղղվածությունը. գրել է երաժշտական կատակերգություններ, որտեղ, քողարկելով ազգային ու սոցիալ-քաղաքական տարրերը, առաջնային է դարձրել կենցաղային պատկերները, բեմական սուր իրավիճակները, երգիծական զավեշտը, քնարական ապրումները («Արիֆի խարդախությունը», «Քեոսե-Քեհյա», «Լեբլեբիջի Հոր-հոր աղա»): Երեքն էլ բեմադրել են հայկական երաժշտաթատերական խմբերը (նախ՝ թուրքերեն). Չուխաճյանը հռչակվել է ոչ միայն Թուրքիայում, այլև արտասահմանում: Մեծ համբավ է վայելել հատկապես աշխույժ, մատչելի երաժշտությամբ «Լեբլեբիջի Հոր-հոր աղա» օպերետը, որը կոմպոզիտորի կենդանության օրոք բեմադրվել է Արշակ Պենկլյանի երաժշտական թատրոնում, ապա՝ Ռումինիայում, Բուլղարիայում, Եգիպտոսում, Հունաստանում, նաև Վիեննայում, Լոնդոնում և այլուր: 1880-ական թվականների վերջին Չուխաճյանն ավարտել է արաբական հեքիաթի հիման վրա գրած «Զեմիրե» օպերան, որը բեմադրել են Կոստանդնուպոլսի ֆրանսիական (1891 թ.) և իտալական (1894 թ.) թատերախմբերը: 1896 թ-ին Չուխաճյանն ընտանիքով տեղափոխվել է Զմյուռնիա, որտեղ 1897 թ-ին ավարտել է «Ինդիանա» օպերան, սկսել երաժշտաթատերական նոր գործ, որը մնացել է անավարտ: Չուխաճյանը հեղինակ է նաև բազմաթիվ սիմֆոնիկ, կամերային, դաշնամուրային ստեղծագործությունների, երգերի ու ռոմանսների («Գարուն»` ըստ Մկրտիչ Պեշիկթաշլյանի, «Լոռա» և այլն): «Լեբլեբիջի Հոր-հոր աղա» օպերետի հիման վրա ռեժիսոր Արման Մանարյանը նկարահանել է «Կարինե» կինոնկարը (1967 թ.):Տիգրան Չուխաճյանի անունով Երևանում կոչվել են փողոց և երաժշտական դպրոց, որի առջև տեղադրված է նրա հուշարձանը: 

 

02.2017.09

Ով չեր գովերգում աֆրոդիտե: Նա շատ լավ մարդ էր:Իսկ կար նարգիզ անունով մի աղջիկ, որը սիրում եր միայն նրան:նարգիզն ում ուզեր

կպատժել էր,օրինակ` էքոին: էքորը չեր կարա խոսել,նա միայն կարար

կրկնել ուրիշի վերջին բառը:Աֆրոդիտեն իմացավ նարգիզի

չար պահվածքի մասին և պատժեց

այն:



1. Գտի՛ր սխալ գրությամբ բառերը և ուղղի՛ր։ ա․ սրփազան- համփերություն- բ․նյարթ- երթվել- 2. Գտի՛ր սխալ գրությամբ բառերը և ուղղի՛ր։ ա․ հարձուփորձ- մրձույթ- բ․ դախձ- դեդցանիկ- օցանման- ատաղծագործ- 3.Գտի՛ր սխալ գրությամբ բառերը և ուղղի՛ր։ ա․ խեխտել- ոխկույզ- բ․ վղտալ- 4.Տրված բառերի կազմությունն ու զրությունր բացատրի՛ր: ա․ Անհյուրընկալ=ան+հյուր+ընկալ զրուցընկեր= դյուրընկալ= գահընկեց= անընդհատ= համընթաց= բ․ Միջօրե= հանապազօրյա= ոսկեզօծ= ապօրինի= առօրյա= առօրեական= բացօթյա= բարօրություն= զօրուգիշեր= 5.Որտեղ անհրաժեշտ է, ը գրի՛ր: Անընբռնելի, օրստօրե, անընդմեջ, համընդանուր, մերթընթմերթ, անընթերնելի, աննդհատ, անհյուրնկալ, սրընթաց



28.11.2017

                                               Կապիկը

Ծանոթիս տանը շատ հաճախ էի գնում: Այդ իմ ծանոթ մարդը շատ լավ մարդ էր: նա ուներ մի մեծ այգի:Այդ այգու մեջ կար մի վանդակ, 

մեջնել կապիկ:այդ կապիկը այդքան հետաքրքիր էր շարժվում որ ես նայում էի նրա շարժումները առանձ աչք թարթելու:Այդ մարդը ուներ հույն սպասուհի: Նա այնքան շքեղ էր վոր տղամարդիկ սիրահարվում էին նրա վրա: 

Բայց հենց ուզում էին խոսել կամ նույն իսկ դիպչել աղջկան,՝ կապիկը ատամները սեխմած զայրացած ձայներ էր հանում,կարծես հեսա վանդակը

կջարդի կհարձակվի նրանց վրա:



 26.10.2017


                      Ես և համակարգիչը

Ես օգտագործում եմ համակարգիչը

ոչ միայն զվարճանալու համար, այլ

գիտելիք ունենալու համարել:իմանում եմ վերջին նորությունները, մանավանդ տեխնալոգիան երի մասին:Օրինակ`

1-շաբաթ առաջ դուրս եկավ, iphone x-ը,apple watch 3-ը և apple tv-ի-ն:համակրգչով ես նաև անում եմ տնային առաչադրանքն երը:

Ինձ թվում է որ համակարգիչը մի մասնիկ է առանց որի մարդկությունը չի կարող ապրել:




25.10.2017

                   Սամսոն և դալիլա

Ապրում էին չամուսնացած  իսրայելցիներ:Նրանք շատ բարի էին

և շատ միամիտ:Բայց նրանք զավակ չունեին: Զավակ չունեցող իսրայելներին չէին սիրում և շատ վատ էին ընդունում: Բացի նրանցից կային ուրիշ իսրայլցիներ,նրանք շատ չարն էին և շատ դաժան:Չարերին աստվածը պատժում էր:Իսկ բարիների մոտ եկավ հրեշտակը:Հրեշտակը ասաց,`

դուք կունենաք երեխա բայց որ ունենաք պիտի մազերը չկտրեք նրա մազերի մեջ կա մեծ ուժ:

Երեխեքը մեծանում էին տարին մեկ,

իսկ նա օրեցօր:Մի անգամ նա սիրահարվեց մի աղջկա վրա:Այդ աղջկա անունը Դալիլա էր:Նա շատ սիրուներ և հիասքանչ:Բայց թեգուս նա սիրուն եր,բայց`հոգով նա դավաճան էր:Մի անգամ երբ Սամսոնը և Դալիլան մոտիկ էին, Դալիլան հարցրեց`,թե իր ուժի գախնիքը ինչում է:Նա բացատրեց:

Երբ Սամսոնը քնած էր, Դալիլան Սամսոնի մազերը կտրեց և տարավ

բանտ:Որ նրան տանում էին բանտ

նրանք չէին պատկերացնում թե նրանց ինչ է սպասվու որովհետև,

նրա մազերը աճում էին:էին:Երբ նրա մազերը աճեց նա քանդեց պատը և

Պլեց նրանց վրա ով որ գտնվում էր

Բանտում:



26.4.2017


  1. Ծնողները միշտ ինչ-որ բան են ակնկալում մեզանից, իսկ ի՞նչ ենք մենք անում:
    Իմ ծնողները ակնկալում որ ես մեծանամ առանձ փորցանքի, որ դառնամ երաժիշտ և այլն  :
  2. Ի՞նչն է մեզ համար կարևոր, որ պետք է պահպանենք ծնողների հետ շփվելիս:
    Ես շփվելիս իմ ծնողներիս հետ, ես ավելի հարգանքով եմ խոսում քան իմ հասկակիցների հետ: 
  3. Միշտ պե՞տք է չափից լավ վերաբերվել մարդկանց հետ, ովքեր արժանի չեն դրան:
    ոչ կան մարդիկ վոր լավ վերաբերմունքին արժանի չեն: Ես ինքս խուսափում եմ այդ ձևի մարդկանց հետ շփվել:
  4. Զղջալ մարդկանց հանդեպ ունեցած սխալ վերաբերմունքի համար:
    Զղջում եմ իհարկե, բայց մեկմեկ վոչ:
  5. Տարիքո՞վ է որոշվում մեծ լինելը: 
    Իհարկե ոչ ,  համարյա 90%գիտի որ ուղեղով:



 

21.5.2017

                                                    ինչ կլինի եթե

Ինչ կլինի,եթե պատկերացնենք մեզ
ապագայում: մարդիկ եղել են կապիկ և դարձել  մարդ: Իսկ հետո ինչ կլինի?: միգուցե մարդկանց տեղը ռոբոտներ լինեն?: Պետք չէ մտածել, որ մարդիկ ռոբոտ կլին են:
Շատ տարբերակ կա, որ մարդ չի լինելու հետնել էլ` երկիրը: Որովհետև արևը մեծանում է, ու նա կարող է շատ հեշտ կուլ տալ երկրին:Իսկ ինչ կլինի,
Որ չլինի այդպիսի բան:Մարդիկ կշարունակեն ապրել: և շատ լավ կլին եր, որ մարդիկ մնան այդպիսի ոնց որ, կան հիմա:



Լիվինգսթոն Լարնեդ, «Հոր զղջումը»—վերլուծի՛ր պատմվածքը ըստ այս հարցերի՝


26.4.2017

  1. Ծնողները միշտ ինչ-որ բան են ակնկալում մեզանից, իսկ ի՞նչ ենք մենք անում:
    Իմ ծնողները ակնկալում որ ես մեծանամ առանձ փորցանքի, որ դառնամ երաժիշտ և այլն  :
  2. Ի՞նչն է մեզ համար կարևոր, որ պետք է պահպանենք ծնողների հետ շփվելիս:
    Ես շփվելիս իմ ծնողներիս հետ, ես ավելի հարգանքով եմ խոսում քան իմ հասկակիցների հետ: 
  3. Միշտ պե՞տք է չափից լավ վերաբերվել մարդկանց հետ, ովքեր արժանի չեն դրան:
    ոչ կան մարդիկ վոր լավ վերաբերմունքին արժանի չեն: Ես ինքս խուսափում եմ այդ ձևի մարդկանց հետ շփվել:
  4. Զղջալ մարդկանց հանդեպ ունեցած սխալ վերաբերմունքի համար:
    Զղջում եմ իհարկե, բայց մեկմեկ վոչ:
  5. Տարիքո՞վ է որոշվում մեծ լինելը: 
    Իհարկե ոչ ,  համարյա 90%գիտի որ ուղեղով: